11 Haziran 2009 Perşembe

Geçmiş, şimdi ve gelecek

Sevgilim!
Hatırlıyor musun,
ayaklarını okşarken dalgalar,
geçiverdi böyle bir anda bütün hatıralar...

Henüz yeni yeni yazardım şiirlerimi,
aşk, o zaman tertemiz bir denizdi;
ve gidilecek sonsuz bir ufuk;
işte o zaman pes eder çoğu insanlar...

Neymiş şu zaman! Şaşırıp kaldım,
Nasılmış! Geçince maziye bağlandım,
öyle bir okyanus ki, dibine daldım, daldım;
çıkamayınca başlangıç, sonmuş; anladım...

Ah, söylerdin ya: hayat anlamsız;
yapıp ettiklerin çok anlamlıymış gibi,
şimdi de her an çoktan zamansız;
herşeyin bir yeri, zamanı var, derdin hani...

Dünya küçükmüş... Boşver gitsin!
Bir daha kavuşmak?.. artık kendimiz değiliz...
gerçekçi bir yalan yaşamıştık birlikte...
Dostluk mu?! Bırak diğerleri artıklarımızı yesin...

Mucahit Koktas
(mucahit-koktas@hotmail.com)

1 yorum:

  1. arkadaşlar, ben daha bu şiiri tamamlamadım, daha üzerinde düzeltmeler ve eklemeler yapacağım.

    YanıtlaSil