24 Ekim 2009 Cumartesi

MEVLÜT

MEVLÜT
( Gülören isimli bayanın 1. ölüm sene-i devriyesinin yaklaşması sebebiyle ona son şiirim,rahat uyu gülüm benim)
*
her ırmağın vardır dönen dağınık yatağı
emanet doğmaz ırmak olmadan bir kaynağı
vahayı sende bulmuştum şimdi su vermiyor
azraili bin kere çağırdım gel demiyor
BEN AĞLARIM YANE YANE

*
buruşuyorum gözlerimin çukurlarında
sen gideli şiir çöktü mısralar enkazda
kapalı devre durumda savruldum sahile
tepetaklak durumdayım mevlütler nafile
KAH ESERİM YELLER GİBİ
*
dost aramaktan vazgeçmedim ömrüm boyunca
dost bulmaktan vazgeçmiştim tek senle olunca
uzaktın ölürken hissettim tek gülüm soldun
sen toprağa gireli ben mezar taşın oldum
GEL GÖR BENİ AŞK NEYLEDİ
*
vücut kimyam bozuldu yaşarken kuru sıkı
yalnızlığımda benim başka yok ki kod adı
sen göç edeli hamdım piştim Yunus misali
oradan ses ver yanına ben geleyim bari
YUNUS EMRE den İLAHİ DİNLEDİNİZ
*
SERDAR SAN İZMİR, 09. 10 . 2006


2 yorum: