Asr-ı hüsran eyledi ne edersin kendine,
Kul hakkıyla yetinen o yetim sen misin?
Yarin selam söyledi git ona var de ki ne
Neylerse o kendine yetinsin diyende sensin.
Hükmünen seyreyledi bağrı yanık acılar
Mazlumun dergâhına kâr eyledi yolumuz,
Sefalet-i- şerrineni adab-ı- hak sandılar.
Adabı hak onlarda müspeti bol ağız
Üç dirhem yedirdi, hakkını helal et demeden,
Helâli hoş olsun bu sefili yaradan.
Kahr-ı- azabını seyreyledi hep diline.
Mağfireti dolandı yüreğini sıradan.
Görünmezi hoş kıldı bu müşfik-i- emriniz,
Bolluğunan serperdi attığınız nimetin
Kâh gönlünüz süzüldü fikr-i- erkanınan
Serptiğiniz rızıkla yol eyledi acıkan.
Onuru kırılganın sözleriyle alınan,
Hakikat şehrini gözlerin öne serdim.
Fikr-i- musallanın taşına el değmeden.
Değdiğim o taşın kıymeti hepimizin.
ONURCAN AYDOĞMUŞ
30-06-2010
ANKARA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder