YAŞAMIN İNSAN SESİ (Onur Can AYDOĞMUŞ)

Bir hüzün kapladı, yüreğimiz kor gibi,

Hep birlikte ağladık ıssız dünyada ser gibi.

Sandık ki bizim de dostlarımız var gibi.

Kurmacaymış gördün mü? Böyle komşu ülkeler gibi.

Üzülürsen sen ağlarsın kim dinler senin sesi.
Sanma ki bilecekler o yüreğin acı sesi.
Mehmetlerin kalbimizde hâlâ dinmedi ki sesi.
Unuttuk sanma! susmaz ki yurdum insan sesi,
4 Eylül kongresinde toplandılar Sivas’ta
Vatanın bütünlüğü dile getirildi her safta
Hatırladım şimdi de otuz iki canı madımakta

Unutur muyuz sanırsınız üstü kapalı sır ise rafta

Onur oldum aşikar dolaştım hep yollarda.

Umut oldum akan dostların ırmaklarında.

Unutmadım ki geçmişi yaşam anahtarımda.

Bir kez daha andım atayı yanı başında.

Çok bilge kazanıp, hepsini yok ettik.
Uğurları, Necipleri kışlalıları kaybettik.
Eşkiyaları ise bol bir şekilde ürettik.
Biz bu yaşamın havasını mı kaybettik.

2007 ANKARA

ONUR Can AYDOĞMUŞ